•სიყვარულის სამძიმარი
ვეღარასოდეს შეგიყვრებ იგივ არსებით. ვეღარსოდეს შემოგხედავ მწოლი თოლებით. ვეღარასოდეს დაგიძახებ განმამარტოვე, აღარასოდეს მომიზღვიო ცხელი კოცნები. იგივად ქარი დაბუბუნებს, იგივედად თოვს. მზის სხივს არ სწადდის დააცხუნოს ზილფე სხივები, რომდეს შემომხვდე არასოდეს არ გამიღიმო. არ შემოგხედავ დიდი ვნებით მწველი თოლებით. ისევმდის ლაშქარს ავედევნო ჩემი ხვედრია. ცხედართა შორის მეც ვიპოვო ჩემი სიფერე. არ დაგავიწყდი, არც გახსოვხარ, აღარაცად მბობ. მე შენი ფერი, მხოლოდ ზეცად , ზეცად ვიფერე... ეს ბოლო ლექსი დაიკარი გულზედ სამძიმრად. გარდავცვლილვარ და ვერ გავიგე სუთქვა რად მინდა?! შემიყვარდიო ტყუილია მეტი არც მინდა შენ გიყვარდიო გავიგონო ეგეც არ მინდა... ჩემს სამძიმარზე არ გამოჩნდე გულქვა მზიანა. ეჰ, ყველაფერმა როგორ ძლიერ დაიგვიანა!!!